Zespół różyczki wrodzonej CRS

Zespół różyczki wrodzonej (zespół Gregga, ang. congenital rubella syndrome, CRS) – zespół wad wrodzonych wywołanych zakażeniem wewnątrzmacicznym płodu wirusem różyczki. Objawy wrodzonej różyczki, pierwszym objawem są małe różowe wysypki, które łączą się w duże plamki. Podobieństwo do odry może prowadzić do nieprawidłowej diagnozy.
Wrodzona różyczka jest powolną infekcją wirusową, z infekcją wewnątrzmaciczną i długotrwałym utrzymywaniem się wirusa w tkankach płodu, prowadzącym do rozwoju ciężkich wad rozwojowych.
Według Światowej Organizacji Zdrowia każdego roku na całym świecie rejestruje się ponad 350 000 dzieci z wrodzonym zespołem różyczki.
Skutkiem zakażenia wewnątrzmacicznego może być poronienie samoistne (10-40%), poród martwego dziecka (15-20%), śmierć w okresie noworodkowym (10-25%).
Wrodzony zespół różyczki rozpoznaje się u 15–25% noworodków, których matki chorowały na różyczkę w czasie ciąży, zarówno w postaci typowej, jak i nietypowej.
Opóźnioną patologię u dzieci, których matki cierpiały na różyczkę w 1-8 tygodniu ciąży, wykrywa się w 85-90% przypadków. Dotyczy to przede wszystkim zaburzeń słuchu i wzroku. Wśród długofalowych następstw wrodzonego zespołu różyczki są opóźnienia w wadze i wzroście, upośledzenie umysłowe, przewlekłe zapalenie mózgu i zapalenie mózgu wywołane przez wirusy oraz cukrzyca, zapalenie tarczycy.
Objawy kliniczne różyczki są niezwykle zróżnicowane, od subklinicznych do skrajnie ciężkich. Wrodzona różyczka charakteryzuje się uogólnionym uszkodzeniem narządów i układów, w większości przypadków z tworzeniem się wielu niesklasyfikowanych, izolowanych i układowych wad rozwojowych narządów ośrodkowego układu nerwowego, układu sercowo-naczyniowego, oskrzelowo-płucnego, moczowo-płciowego, kostno-stawowego oraz różnych uszkodzeń przewodu pokarmowego.