Odleżyna, odleżyny

Odleżyna (łac. decubitus) odleżynę definiuje się jako uszkodzenie skóry w wyniku utrzymującego się miejscowego działania uciskowego. Powstawanie odleżyny można opisać następująco: podczas siedzenia lub leżenia ciało ludzkie wywiera nacisk na powierzchnię ciała, która z kolei uciska położoną nad nią powierzchnię skóry. Odleżyny najczęściej występują u chorych obłożnie, tych którzy mają trudności z poruszaniem się w łóżku i nieprzytomnych. Odleżyny najczęściej pojawiają się na miejscach na ciele, gdzie kości są wydatne, takich jak biodra, pięty a także na pośladkach. Długotrwały ucisk w tych miejscach powoduje osłabienie krążenia, prowadząc do obumarcia komórek, uszkodzenia skóry i rozwoju otwartej rany zwanej odleżyną. Odleżyny to rany, które długo się goją a nawet niektóre nie goją się – dlatego, jeśli to możliwe, istotne jest zapobieganie ich powstawaniu.
Domowe leczenie odleżyn =>> https://domowe-sposoby.com/odlezyny-leczenie-w-domu-domowe-sposoby/53
Wyróżnia się dwie powszechnie aprobowane i wykorzystywane skale odleżyn. Pierwsza z nich została zaproponowana w 2009 r. przez Europejski Komitet Doradczy ds. Odleżyn (EPUAP). W ramach tej klasyfikacji wyróżnia się cztery stopnie odleżyn:
Stopień 1 - Skóra nieuszkodzona z miejscowym zaczerwienieniem nieblednącym, zwykle umiejscowiona nad wyniosłością kostną. W przypadku skóry silnie pigmentowanej, blednięcie i zaczerwienienie może być trudno dostrzegalne. Jedynym objawem może być lokalna zmiana barwy skóry, odróżniająca się od otoczenia.
Stopień 2 - Charakteryzuje się powstawaniem powierzchownych nadżerek, które stanowią bezpośrednie następstwo problemów z przepływem krwi. Zwykle pojawia się również obrzęk, przerwanie ciągłości naskórka, złuszczanie naskórka i otarcia miejsc ogniskowych.
Stopień 3 - Utrata skóry pełnej grubości. Widoczna jest tkanka podskórna, ale mięśnie i ścięgna nie są widoczne. Ziarnina może być obecna, ale nie utrudnia oceny głębokości ubytku tkanki. Może być obecne podminowanie brzegów rany oraz drążące tunele.
Stopień 4 - charakteryzuje się uszkodzeniem zewnętrznej powłoki skórnej i głębszych tkanek. Oprócz tego często pojawia się także stan zapalny kości i tkanki mięśniowej. W ciężkich przypadkach chorobowych może pojawić się również martwica kości.